bir şampiyonluk can yakar mı?

düşmanı da olsa, kanlısı da olsa, o acıyı o çöküşü gülerek karşılayanı, düşene bir de kendisi vuranı anlayamıyorum! beşiktaşın üçüncülüğü nasıl kaçırdığına üzülmektense fenerbahçenin nasıl şampiyon olamadığına sevineni anlayamıyorum... bursasporun şampiyon olmasının aslında şampiyonluğun değerini düşüreceğini algılayamayarak, geçen sene sivassporla ağzının salyasını akıtanların bu sene sivassporun halini göremeyişini anlayamıyorum...
beşiktaş bugün hentbol ligi şampiyonu oldu, ben buna sevinemiyorum! el oğlu zibil branşta zibil kupa kazanmışken, avrupada bir yerlere gelmişken, bizim çok önceden pankarta yazdığımız "kupa kalmadı burada şimdi hedef avrupa" sözünü hayata geçirmekteyken bizim sadece hentbol takımımızın parasız pulsuz ve sadece arma aşkıyla bu başarıyı kazanmasını, ve benim bununla yetinmem gerekmesini anlayamıyorum! bu kulübün basketbol, voleybol takımlarının nerelerde olduğunu merak ediyorum, yönetimin bu branşlarda ne gibi hedefleri olduğunu merak ediyorum. çok daha önemli olan, hentboldaki bu başarıların daha ne kadar devam edeceği, beşiktaş kulübünün bu başarılı insanları ne kadar hakettiği, onların değerini ne kadar bildiği...
sinirden elim ayağım titriyor, çünkü hentbol takımının şampiyonluğu bana sadece onlara yapılan haksızlıkları; yönetimin hentbol şubesine sahip çıkmamasını, amatörlere zerre yatırım yapmamasını hatırlatıyor! gelen gideni aratmıyor , giden gelenden farklı olamıyor! al birini vur ötekine, çünkü camia zihniyeti bu!
işte camianın bu asabımızı bozan futbol zihniyetini kırmak, beşiktaşın sadece futbol kulübü olmadığını izah etmek, başka branşlarımız ve bu branşlarımızda bizden öte bizden ziyade beşiktaşlıların olduğunu anlatabilmek için kurduğumuz sitenin, açtığımız pankartın adı bugün şampiyonluğu kutlayan hentbol takımımızın en önemli sporcusu tarafından anıldı:
"armaaşkına ve son barikat'a teşekkürler!"

ramazan abimiz, beşiktaşlı ramazanımız, müjdeli habercimiz, bileğine kurban olduğumuz, gözlerinde kartalı gördüğümüz, çocuğuna da can içre gülüşünü vermiş abimiz herşeyimiz; biz senden daha iyi bir beşiktaşlı değiliz, biz beşiktaşa dair güzel şeyleri senden daha fazla hakediyor değiliz! sadece sizinle birlikte olmaktı amacımız, ve sizin o formalar altında akıttığınız her damla ter için ölürdük ki sizler bize yıllardır kupalar veriyorsunuz, sizler namağluğ şampiyonlukları beşiktaşa tek bahşeden sporcular olarak teşekkürü değil tapılmayı bile hakediyorsunuz. işte bu yüzden, teşekkür edemeyiz, biz ancak ve ancak sizlere kurban oluruz!

iyi ki varsınız...
sizler, beşiktaşın çocuklarısınız, sizler gerçek beşiktaşsınız!

ayrıca, bizler dalamanda olamadık, ama pankartımız oradaydı. gıyabımızda pankartlarımıza (namusumuza) sahip çıkan son barikat beşiktaşın neferlerine, kartal yürekli abilere ablalara dostlara kardeşlere teşekkürlerimiz de var, tabi bunları yüz yüzeyken iletiriz...

iyi ki varsın beşiktaş, senden başkası umurumda değil...
bir de kanatlarına binip uçmak isteyenler olmasa, seni yere çarptırma pahasına iki gram hava için şereflerini namuslarını hiç edenler olmasa...
sen üzülme kartal, kanatların var, bak şampiyon olmuşlar!